Anneler günü;

Aziz dostlarım;

Tarih boyunca fikir adamları, düşünürler, âlim ve ülamalar Anne için, annelik için çok sözler söylediler, şairler, edipler çok şeyler yazdılar, herkes anneyi ve anneliği tarif etti ama ana denen yar hiçbir tarife sığmadı…

Ana derken; hiç kimsenin içi anası kadar sızlamadı, hiç birimiz anamızın bize yandığı kadar biz anamıza yanmadık.

Ana derken; hiç kimse anasının kendisine baktığı şefkatli gözle anasına bakamadı, ananın buğulu gözleri hiçbir gözde yoktu.

Ana derken; hiç kimse anasının merhameti gibi anasına merhamet gösteremedi, anamızın saçımızı okşadığı gibi biz anamıza dokunamadık bile.

Şimdi ahh anacığım dediğimizde içimizdeki yangını hisseden yine o olacak, zaman ve mekâna sığmayan sevgisi her zaman üzerimizde olan anamız, taşıdığımız sırtımızda, bir kenara attığımız kanepesinde, ya da bir hasta hane köşesinde bizlere kırılmadan dualarını yağdırmaya devam ettiğinde, büyüklüğün ne olduğunu bizlere göstermeye devam edecek. Biz anlayabilirsek…

Ana kim sorusunun karşısında; peygamberleri doğuran, sultanları emziren, komutanları terbiye eden biri yazacaktır.

Şehit evladının yaktığı yüreğini, yürekteki alevini gözyaşları ile söndüren ana kutsaldır, doğurduğu kim olursa olsun Ana kutsaldır. Ana doğurduğundan utanmamalıdır, anayı utandıran utanmalıdır…

Canım anacığım; sana hürmette izzette yeterli oldu isem, bende biriken tükenmez hakkındaki damlaya say, eğer incitti isem hakkını helal et.

Bu gün Anneler günü fakat anne için her gün evlatlarının günüdür, her gününü bize veren Annemizin bu günü kutlu olsun, ellerinizden öperiz anneler…