Kars denince akla gelmeyenler;

Kars denince ilk akla gelenlerin başında zümrecilik vardır.

Birleşmenin, bütünleşmenin, şehirleşmenin önünde ki en çetin engel, zümreciliktir.

Zümrecilik; büyük Türk Kültür medeniyetini kemiren, büyümek ve büyültmek için değil, küçük olsun, bizim zümremizin olsun duygusunu besleyen sosyal bir zehirdir.

Zümrecilik; dedikodu kazanına odun atmaktır.

Zümrecilik; iyi olması şart değil, bizden olsun, nasıl olursa olsun zayıflık düşüncesinin mabedidir.

Zümrecilik; taşlanması gereken bir şeytandır.

Zümrecilik zihinleri öylesine rehin almış ki; şehrin bir çok güzelliğini göremedik, gösteremedik. Bilemedik, bildiremedik.

...

Ülkemiz'de yaşayan Beş Yüzün üzerinde ki Kuş türünün Üç Yüzden fazlasının Karsta yaşadığını göremedik.

Göletlerin kuruduğunu göremedik.

Huzuru kaybettiğimizi göremedik.

Komşuluğun yok oluşunu göremedik.

Zümrecilik bizi kör etti.

Ormanları göremedik, Yaylaları göremedik.

Dünya"da var bitki florasının yüzde kırk sekizinin kars'ta  yetiştiğini göremedik.

Burnumuzun dibinde ki Çıldır gölünü göremedik.

Kalede ki heybeti, sokaklarda yaşayan tarihi göremedik.

Şehrimizden çıkan iş insanlarını göremedik.

Sanatkarları göremedik.

Sporcuları göremedik.

Bilim insanlarını göremedik.

Zümrecilik gözümüzü öylesine kör etti ki, başarıya sahiplenmek yerine, kulp takmayı tercih ettik, sanki mecbur kalmışçasına.

Hep birlikte;

Kendi zümresinden olmayan bilim insanını itibarsızlaştırmak.

İş insanlarını kötülemek.

Başarılı olan her kese, kabiliyetine göre değil de, zümresine göre sahiplenmek, sonunda bizleri, görmemiz gerekenleri göremez yaptı.

Zümrecilik;

Taşlanması gereken bir şeytandır.

Onun yüzünden;

Kağızman'ın bahçelerinii, Arpaçay'ın yaylalarını göremedik.

Onun yüzünden;

Digor'un, Akyaka'nın, Selim'in bereketini göremedik.

Onun yüzünden;

Sarıkamış'ı fark edemedik, Susuz'u gözden kaçırdık.

Zümrecilik bakan gözleri kör eder.

Şimdiye kadar olduğu gibi.

Artık vakit, bir zümrenin mensubu değil, bu kentin sahibi olma vaktidir.

Kars'lı olma vaktidir.

...

Göremediğimiz on ca güzelliği görme vaktidir.

Kendimizi görme vaktidir.