25-26 Şubat 1992 tarihinden bu yana tam 22 yıl geçti. Hocalı ve Karabağ’da sönen ocaklar, yok olan canlar, çekilen acılar ve çileler perişanlıklar, elinden toprakları alınan ve vatanlarından sürülen insanlarımız, acımasızca yapılan işkenceler, kayıp olan yıllar, topraklarında  mallarına ve canlarına kastedilen insanların acılarıyla  geçen koskoca çileli 22 yıl!

Türk Soykırımı tersine çevirerek; tarihi iftira ve  sahtekarlıkla  Ermeni soykırımı haline sokulmuştur. Hâlbuki Türk milleti, hiçbir millete soykırım uygulamadığı gibi tarihte zulme, katliama, soykırıma uğrayan her millete yardım elini uzatmış ve ülke topraklarımıza sığınan milletlere kucak açmıştır.

Eğer tarihte Türk devletleri ülke sınırları içinde yaşayan azınlık milletlere soykırım ve asimilasyon politikası uygulamış olsaydı, bugün Kafkasların haritası yeniden çizilmesi gerekirdi ve dünya da var olan Ermenistan devleti bugün olmayacaktı.    

Bizler Ermenin,  milletimizin canına, malına, namusuna, toprağına, inancına kast edip zarar verdiğinde biz bunları gündeme getirmedik. Bizler topluca ve vahşi şekilde katledilen insanlarımız için Ermeniler bize soykırım yaptı diye dönüp de bakmadık geriye dönüp de yaramızı da kaşımadık. Bütün bunlar içinde Ermenilerin tamamını suçlamadık. Ama Ermeniler boş durmadılar. Ağladılar, sızladılar;  iftiralarına da Batılı devletlerin desteğini alarak kendilerinin Türklere karşı yaptıkları soykırımları sanki Türkler onlara yapmış  gibi gösterdiler. 

Bizler kin ve nefret tohumları ekmedik,bundan bir fayda ummadık,gerek de görmedik. Millet olarak seviyemize uygun olarak sabır, metanet, tevekkül ve hoş görüyle, ağır başlılıkla bekledik, ama kendilerinin hatalarını anlayarak pişman olmalarını bekledik. Ama olmadı Ermeniler yine boş durmadılar. İşte Hocalı soykırımı gerçeği.    

Ağızlarından çıkan 2 kelimeden biri insan hakkı savunucuları neden  Hocalı  soykırımı görmezler. Bütün politikalarını inkar ve yalan üzerine kuranlar,  Ey insan hakları  savunucuları  Hocalı için neden susuyorsunuz. İşte yakın tarihimizin ve tüm dünyanın gözü önünde vahşice yapılan soykırımı niçin görmüyorsunuz.

25 şubat 1992 de  Azerbaycan’ın Hocalı kentine Rus destekli Ermeniler soykırımı  yaptılar.

Hocalı Soykırımı ve diğer Azerbaycan kentlerinde uygulanan katliam  emrini veren Ermenistan’ın bugünkü Devlet Başkanı Serj Sarkisyan’dır. Bu soykırımlardan sorumlu olan kişi hala Ermenistan devlet başkanıdır.

Dünya ve insan hakları savunucuları bu duruma seslerini çıkarmamaktadırlar. Çünkü Soykırıma uğrayan millet  Müslüman  Türk milletidir ve işte bu yüzden  sesleri çıkmıyor.

Sarkisyan’ın  “Biz bunu Azerbaycanlılara ibret olsun diye yaptık” demesi yanına kâr mı kalacaktır? Ermenistan Cumhurbaşkanı'nın "Biz Karabağ'ı aldık, gelecek nesillerimiz Ağrı’yı almalıdır." sözleri günümüzde hem Azerbaycan, hem de Türkiye Cumhuriyetine karşı açık bir tehdit değil midir.

Türkiye Cumhuriyeti  Devleti her şeyden önce Hocalı soykırımını tanımalıdır. Bosna Hersek’in, Çek Cumhuriyeti’nin, Kolombiya’nın, Peru’nun,  Meksika’nın ve Pakistan’ın tanıdığı bu soykırımı Türkiye  Cumhuriyeti  parlamentosu niçin  hala tanımaz?

Uluslararası alanda Hocalı’da yapılanların soykırım olduğu ve  işgal edildiği  kabul edilmesine rağmen dünya bu vahşi soykırımın gereğinin yapılması için hala ses çıkartmamaktadır.

Deli Petro’nun vasiyeti Rusya’nın dış politikasının temel taşları niteliğini taşımakta ve Rusya’nın halen de dış siyasetindeki kalıplaşmış esas prensipleri oluşturmaktadır. Rusya’nın değişmeyen ve vazgeçmediği politikası olan Kafkaslar  üzerindeki hakimiyet kurma emelleri sonucu bölgedeki ülkeleri parçala böl ve hükmet politikasının bir sonucudur. Hocalı işgali ve katliamı da bu politikanın devamıdır. 

Ermenistan Türkiye ve Türk Dünyası arasında başta Rusya’nın ve  ABD nin Avrupa devletlerinin kontrolünde  kurulan tampon bir devlettir.            

15 Nisan 1918 de Kars Derecik Köyün de Ermeni çeteleri tarafından soykırıma uğrayan Türkler için o köylü olan Aşık kahraman bir ağıt yazmıştır. Kendisi de yaralı olarak kurtulmuştur. O tarihte derecikte yapılan katliamla Hocalıda yapılan katliam bir birine ne kadar benzemektedir. Aşık Kahraman ne güzel anlatmış.

İşte Kalo Köyündeki o Ağıt:

Ey ağalar nasıl diyem derdimiz

Vardır zulmün sonu Arşa dayandı.

Ermeni, İslam"ı kırdı, taladı

Mazlumlar amanı, Arşa dayandı.

Kalo"nun Köyü"nü bastı ceng açtı

Mitralyoz, tüfekle od,ataş saçtı,

Ana: evlat attı, dağ taşa kaçtı

Sabiler şivanı,Arşa dayandı.

Mevla"nın takdiri erişti başa

Yüz çevirdi, bakmaz kardaş kardaşa

Üç yüz atmış canı yaktı ataşa

Koptu Nuh Tufanı Arşa dayandı.

Bir cenaze gördüm: kan olmuş yüzü,

Portlamış kenara sıçramış gözü,

Üç yüz atmış canın sönmüş közü,

Yanan can dumanı, Arşa dayandı.

Bir yiğit vurulmuş:parmaklar,kamış,

Kaçarken kafir"e yolu uğramış,

Kafir tutmuş:Tike, tike doğramış,

Hançer, kılıç yanı, Arşa dayandı.

Bir yiğidi: vumuş, yolda koymuşlar,

Can teslim etmeden,deri soymuşlar,

Cep-cep etmiş, yanlarını oymuşlar,

El cepte, figanı Arşa dayandı.

Bir gelin gördüm: Ayağa kalkmış,

Sandım ki, canı var, yüzüme bakmış,

Kafir, mismar ile direğe çakmış,

Mismar, çivi ünü Arşa dayandı,

Bir hamile kadın:Davranmış kaça.

Ermeni, eylemiş hep parça, parça

Kılıç ile vurmuş, bölünmüş kalça,

Akan kızıl-kanı , Arşa dayandı.

Çocuğu, karnından çıkartmış, bakar;

Can teslim etmeden, süngüye takar,

Bebeğin fizanı, dağ-taşı yakar,

Dağın, taşın şanı, Arşa dayandı.

Altı yüz atmış can, battı kırıldı:

Çoğu yandı,geri kalan vuruldu,

Bu köyün defteri artık dürüldü,

Halinin yamanı, Arşa dayandı.

Tanrı Ermeni ye vermiş fırsatı,

Kesti kökümüzü, kırdı milleti,

Rüzi-kıyamet"e kaldı müddeti,

İntikamın günü, Arşa dayandı.

Kahraman, kan ağlar,bu serim duman

Çattı bu zaman, ol Ahır-zaman,

İslam"a yar olsun Ahrette iman,

Kafirler isyanı Arşa dayandı.

Başta Hocalı  olmak üzere tüm Türklere  karşı yapılan  soykırımları unutmayacağız  unutturmayacağız.

Oktay AKTAŞ